کفشهای طبیعتگردی یا ورزشهای Outdoor دارای انواع و اقسام مختلفی هستند، از کفشهای سنگنوردی و یخنوردی گرفته تا کفشهای درهنوردی، غواصی و ... در زمره کفشهای طبیعتگردی قرار میگیرند.
در این مطلب متداولترین کفشهای طبیعتگردی که در تورها و سفرهای طبیعتگردی کاربرد دارند را معرفی میکنیم.
کفشهای اپرچ:

همانطور که از اسم این کفشها پیداست، کاربرد اصلی کفشهای اپرچ برای دسترسی و رسیدن به محلهای خاص در طبیعت است، مانند پیمایش و رسیدن تا پای یک دیواره سنگنوردی یا تا ابتدای دهانه یک غار. ساختار کفشهای اپرچ تا حد زیادی شبیه کفشهای کوهپیمائی است با این تفاوت که کفشهای اپرچ بدون ساق هستند. کفشهای اپرچ برای پیمایشهای کوتاه مدت در طبیعت و در شرایط آب و هوایی معتدل و با کولهبار سبک مناسب هستند. همچنین کفشهای اپرچ گزینه بسیار خوبی برای برنامههای دوچرخه سواری و سفرهای ترکیبی طبیعتگردی-شهرگردی هستند.
کفش کوهپیمائی (هایکینگ / ترکینگ):

کفش کوهپیمائی همان کفشهای رده هایکینگ / ترکینگ Trekking) / Hiking ) هستند، این کفشها برای برنامههای طبیعتگردی مانند جنگل و کویر، کوهیپمائی و کوهنوردی در فصلهای بهار تا پائیز مناسب هستند. به طور کلی میتوان گفت این کفشها برای انواع برنامههای پیمایش و کوهنوردی غیرفنی در آب و هوای معتدل (غیر زمستان) و در مسیرهایی که نیاز به عبور از یخ و برف ندارند، مناسب هستند. هر چند میتوان از این کفشها در مسیرهای کوتاه برفی و در شرایط آب و هوائی نه چندان سرد استفاده کرد، مانند کوهپیمائی زمستانه در ارتفاعات شمال تهران در آب و هوای نسبتا خوب زمستانه.
کفشهای بکپکینگ (backpacking):

همانطور که از اسم این کفشها پیداست، کاربرد کفشهای بکپکینگ backpacking برای برنامههای کولهکشی چند روزه است، یعنی پیمایش و صعود در شرایط آب و هوائی نه چندان سرد و با کولهبار سنگین. به عنوان مثال در صورتیکه قصد پیمایش مسیرهایی مانند خلخال به اسالم، نئور به سوباتان و یا سوها به لاتون را با کوله سنگین داریم، کفشهای بکپکینگ بهترین گزینه هستند. همچنین برای صعود قلل بلند ایران در تابستان، یعنی قلههای دماوند، علم کوه، سبلان و ... این کفشها گزینه بسیار مناسبی هستند. برای صعود زمستانه قلههای شمال تهران نیز میتوان از کفشهای رده بکپکینگ استفاده کرد.